Tasogare Otome x Amnesia

Gdzie najlepiej rozpowszechniane są legendy o duchach?

 W japońskich szkołach liczących kilkadziesiąt lat.

 Rzecz w tym, że to nie zawsze musi być fikcją.

   Spójrzmy prawdzie w oczy. Nieoficjalny Klub Badaczy Zjawisk Paranormalnych został założony przez... Ducha! Ba, żeby przez byle jakiego... Przez samą Kanoe Yuuko, główną bohaterkę szkolnych legend o duchach. A naoczne i namacalne dowody, wydaje się, że ma tylko następny członek klubu, Niiya Teichi. Niestety, dla Teichiego też, nowa znajoma była sama przez sześćdziesiąt lat i nic dziwnego, że chce się z kimś "pobawić", więc teraz prawie non stop jest z naszym głównym bohaterem.

   Z początku myślałam, że kompletne dno. Coś lekko ocierającego się o horror zostało połączone z komedią. Jak mnie to zaczęło wkurzać. Ale po trzech, może czterech odcinkach się przyzwyczaiłam i nie sprawiało to już problemu. No i zbyt dużo ecchi, w porównaniu z romansem. Przemogłam się, bo znajoma mówiła, że to fajne, a pisało, że dla amatorów romansów, więc zaczęłam oglądać. Ale czemu w połowie odcinków (jeśli nie w większości) przewodnicząca prawie molestuje, jeśli już tego nie robi, głównego bohatera? I nie ma nic przeciwko, kiedy ten ją przypadkowo maca, i to więcej niż jeden raz? Już po paru odcinkach odechciało mi się oglądać... "No ale może się coś wydarzy", więc oglądałam dalej i tak jakoś dotrwałam do końca serii. Ale dziękuje za firs person perspective, którą możemy "widzieć" w odcinku ukazującym przeszłość Yuuko. Jest to zdecydowany plus, zwłaszcza, że nie słyszałam jeszcze o anime, które zastosowałoby tę metodę.

    Anime to, jako romans, mi się nie spodobało, ale ogólnie było całkiem nieźle. Fabuła dość ciekawa . A co do postaci, to spodobała mi się tylko Yuuko. Teichi - zbyt cichy, ta blondynka - zbyt energiczna i, jak dla mnie, zbyt podobna do bohaterek komedii, a Kirie - zbyt zazdrosna i cicha. Ale muzyka to kompletne dno... Taka... dziwna jakaś... Ale spodobało mi się to, że miejsca Yuuko "śpiewała". Jedyny plus openingów i endingów. Kreska dobra, ale mogłaby być lepsza. A animacja miejscami prawie leżała, jak na 2012 rok, ale też widać było... to "coś", tylko szkoda, ze tak mało.

   I tak już kończąc. Moja ocena to 6/10, głównie dlatego, że ten romans podkulał w moich oczach, ale nadgoniła ten minus fabuła i, choć mała jej ilość, first person perspective. Ale wiem jedno... Jest 27 % chęci na oglądanie, jeśli pojawiłaby się druga seria.